Książkę poznałam dzięki Book Tour czytam dla przyjemności. Z autorką miałam już styczność czytając "Nigdy nie będziesz sama" Książki ma lekkie i życiowe. Jej powieści szybko się czyta bo wciąga ich historia.
Jednak chyba pierwszy raz mi się zdarza na tyle przeczytanych różnych książek, że nie wiem co napisać w recenzji. Przyznaje, że to jest dla mnie wyzwaniem :)
Co o samej książce mogę powiedzieć prócz tego, że wciąga w świat bohaterki. Na pewno porusza temat przemocy psychicznej i finansowej, którą ciężko dostrzec bo nie zostawia siniaków jak fizyczna. W książce jest też poruszony wątek stosunków matki do córki. Inka główna bohaterka nie miała najlepszych stosunków ze swoją matką Ludmiłą. Sama mając córkę postanawia mieć lepszy kontakt. Na męża Adama za bardzo liczyć nie może. W rezultacie zostaje sama. Dzięki przyjaciółce i sąsiadce Majce nie zwariowała jeszcze i miała wsparcie w najcięższych chwilach dziewczyny.
Inka podczas jednej z kąpieli wyczuwa guzka w piersi i jest coraz bardziej załamana. Nawet Adamowi o tym nie powiedziała, jedynie Majce. Majka zaś jest bardzo energiczną i wesoła postacią totalne przeciwieństwo Inki. Może dzięki temu tak świetnie się rozumiały. Była dla Inki ogromnym wsparciem pomimo tego, że nie znosi szpitali.
Na końcu jest wspomniana śmierć ojca Inki. Czytając to naszła mnie jedna myśl, która poniekąd miała miejsce w moim życiu. Kiedy dowiedziałam się o ciąży byłam na pogrzebie mojej babci. Razem z mężem doszliśmy do wniosku, że babcia zrobiła miejsce prawnukowi. Czytając książkę odnosi się podobne wrażenie. Ojciec Inki chyba przeczuwał, że dużo czasu mu nie zostało i pomógł córce najlepiej jak potrafił zapewniając jej i Mani dom, spłacając Adama.
Ciężko przelać na papier odczucia związane z tą książką. Najlepiej samemu po nią sięgnąć i się przekonać. Może czytając tą opowieść przypomni ci się historia z życia twojego lub kogoś Ci bliskiego tak jak to miało miejsce u mnie.:)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz