"Zielarki. Jaśmina" t1. Urszula Gajdowska WSPÓŁPRACA

 Sięgając po książkę zatracamy się w początkach XIX wieku gdzie urzęduje szlachta. Poznajemy tam barona Wigurę i jego córki. Najstarsza Jaśmina zostaje wprowadzona w tajniki zielarstwa, tworzenia naparów, maści. Nauczył dziewczynę samoobrony i języków oraz potrzebnej wiedzy.

Podczas jednych z balów Jaśmina poznaje Dalegora Kossakowskiego. Młodzi mieli ku sobie, ale ich podchody i docinki wprawiały czytelnika w dobry nastrój. Nie brakowało przy tym wywoływanego uśmiechu na twarzy. Jednak życie potrafi być przewrotne i nawet w małżeństwie Kossakowskich zaczyna się psuć. Jaśmina zostaje wplątana w wir zaskakujących zdarzeń. Intryg, spisków i układów. Sprawiają, że musi podjąć bardzo trudne decyzje aby utrzymać majątek. 

Postanawia w stroju Beduina wyruszyć na wyprawę na Bliski Wschód po konie czysto krwiste. Z pomoca przyjaciół udaje się zakupić wiele klaczy. Niestety podstępem została zwabiona i uprowadzona, a następnie sprzedana na targu. Trafiając do haremu sułtana.

Muszę przyznać, że się nie spodziewałam takiego zakończenia książki. Autorka tak sprawnie poprowadziła fabułę i uśpiła wszelakie podejrzenia. Mimo, że początkowo wydaje się powieść monotonna, nabiera rozpędu i zaczyna się coraz więcej dziać. Wychodzą skrywane tajemnice przez Baronową. 

Jest to piękna i wzruszająca powieść , przepełniona emocjami, w której nie brakuje zaskakujących zwrotów akcji. Zagłębiając się w strony poznajemy samą główną bohaterkę i to w jaki sposób została wychowana przez ojca. Jej trud by uratować majątek i zapewnić przyszłość synom, jak radzi sobie ze stratą. Nie brakuje w niej również wspaniałych opisów przyrody, kultury Orientu i niespodzianek. 

Książkę mogę zaliczyć do tych, których się nie odkłada, a jak już musimy to uczynić to z tyłu głowy z nami towarzyszy, aż nie siądziemy do niej znowu i nie skończymy tej historii. Autorka ma lekki styl pisania, przyjemny dla czytelnika. Pokazuje jak wyglądały zaloty u szlachty i obyczajowość tamtych czasów. Nie zapomina wpleść momentów namiętności ale i przygody. Akcja mimo początkowej monotonii z każdą stroną nabiera rozpędu, a jej koniec jest zaskakujący.

Książkę miałam okazję przeczytać w ramach współpracy z wydawnictwem Szara Godzina. Dziękuję wydawnictwu i autorce za okazane zaufanie o możliwość zatopienia się w tą powieść. 

"Patrycja. dziewczyna znikąd." Anna Stryjewska WSPÓŁPRACA

Patrycja jest małą dziewczynką, która straciła matkę. Jej do tej pory poukładane i bezpieczne życie zmienia się o 180 stopni. Ojciec Patrycji Adam zabiera ją na wieś do swojej matki, gdzie ma zostać parę tygodni, a on sam zakłada rodzinę. Te tygodnie zamieniają się powoli w lata. Lata smutku i goryczy. Jednak dziewczyna marzy o lepszym życiu. Gdy dorasta i wychodzą na jaw rodzinne tajemnice postanawia wyjechać i zostawić za sobą wiejskie życie, niespełnione uczucia i ludzi dla, których nic nie znaczy. Czy uda się dziewczynie spełnić marzenia? Czy będzie potrafiła walczyć o swoją przyszłość?

Książka przeplata wątki kiedy dorasta z momentem podróży w nieznane. Autorka opisuje sytuacje lat osiemdziesiątych. Biedę, brak perspektyw, zaściankowość wiejską. Nie brakuje w tym trudnego czasu dojrzewania, pragnień i marzeń, które nie mają szans wybić się w rzeczywistości. Czytając książkę podążamy za losem Patrycji jak dziecko trzymane za rączkę. Poznajemy jej smutki i drobne radości. 

Z książką Anny można się utożsamić, jest napisana w autentyczny sposób. Autorka równomiernie waży emocje, realnie opisuje życie, kładzie nacisk aby jej bohaterowie stanowili  prawdziwe odzwierciedlenie zwyczajnych osób. Nie brakuje w niej smutku i tęsknoty. Jednak podczas czytania nie czujemy się przygnębieni. Mimo poruszonych trudnych i złożonych tematów, motywem przewodnim zawsze jest nadzieja, która motywuje bohaterów do działania.

Książka pięknie ukazuje, że żadna obrana droga nie jest prosta, a życie zsyła co róż nowe trudności, z którymi trzeba na nowo się zmierzyć. "Patrycja. Dziewczyna znikąd" to idealna lektura dla każdej z nas. Pokazuje trudy życia, nie pozbawiając nas nadziei na lepsze jutro. 

Powieść o samotności i pragnieniu miłości i odkrywaniu swojej tożsamości. Nie brakuje w niej przebaczenia i wiary, że życie przyniesie nam jeszcze coś dobrego.