"Szafirowy znak" Katarzyna Łysoń PATRONAT

 Czytając "szafirowy znak" mamy do czynienia z książką o rycerzach, smokach i magii. Jak przystało na dobrą baśniową książkę autorka zadbała o motyw przemiany głównego bohatera. Autorka konstruując fabułę nie zapomniała o czarnych charakterach, którzy próbują zdobyć władzę.

Książka idealnie pasuje do każdego przedziału wiekowego. Pokazuje jak ważny jest rozwój. Na przykładzie Adalwina pokazuje kwestie honoru, szerszego spojrzenia na sytuację, poczucie misji i wewnętrzną przemianę. Od pierwszych stron jesteśmy zachęcani do wzięcia udziału w przygodzie jaką dla nas stworzyła Katarzyna Łysoń. 

Nie zapominamy przy tym o poświęceniu, poszukiwaniu wewnętrznej równowagi oraz prób ocalenia królestwa. Niestety nasz bohater jest trochę narwany a wszystkie sytuacje, w których uczestniczy uczą go pokory co zmusza do wewnętrznej przemiany. 

Słysząc o wyroku na swoim Mistrzu Adalwin postanawia go uratować, a za razem jawnie sprzeciwić się tyrani króla. Jednocześnie ściągać na siebie jego gniew i chęć przykładnego ukarania. Co zapoczątkowało wiele zdarzeń, w których miał nieodzowny swój udział. Aby mieć szanse uratować króla i królestwo musiał przejść wiele prób w drodze na szczyt smoczej góry gdzie żyły Błękitne smoki. Lecz nie każdy jest wstanie do nich się dostać. Jest kuszony bogactwami, sławą czyli tym o czym zawsze marzył.

Jednak aby się przekonać czy przeszedł próby i jakie one były trzeba sięgnąć do książki. Jeśli lubisz świat smoków, turniejów rycerskich walki dobra ze złem to idealna pozycja.

Podczas czytania trafiamy na wiele zaskakujących momentów. Głównym jest rozwój Adalwina, gdzie podczas swojej podróży staje się uważniejszy, bardziej empatyczny. Otwierają mu się oczy na rzeczywistość, której nie dostrzegał w zamkowych murach. Nie mniej jednak nie możemy zapomnieć o innych bohaterach, którzy też przeżyli swoją przemianę. Jedną z nich jest księżniczka Oriana, która przemienia się w odważną i pewną siebie osobę. 

Powieść pokazuje, że w życiu nie jest najważniejsze sława i bogactwo, a życie zgodnie ze swoim sumieniem. Posiadanie przyjaciół, odwaga, która niesie nadzieję. Książka pokazuje również jak ważna jest pokora aby osiągnąć cel oraz uważność i empatia. Widać doskonale, że każda sytuacja zmusza do poznawania siebie i zmusza do rozwoju. Mając przy boku przyjaciół łatwiej można osiągnąć cel i wygrać z mrokiem.

Dodatkowym atutem książki jest język w jaki została napisana. Klimat jaki został stworzony oraz zaproszenie do wspólnej przygody. Myślę, że każdy czytelnik wyniesie z powieści coś pozytywnego dla siebie. Brak brutalności sprawia możliwość czytania "szafirowego znaku" w ramach bajki dla dzieci. Okładka urzeka swoją prostotą i tajemniczością. 

"Ukryty skarb i inne baśnie" Katarzyna Łysoń WSPÓŁPRACA

 Zgłaszając się do patronatu najnowszej powieści Katarzyny Łysoń , autorka podzieliła się ze mną w ramach współpracy recenzenckiej swoimi wcześniejszymi książkami. Pierwszą na tapetę wzięłam zbiór baśni. Najpierw sama w ramach współpracy, lecz nie długo po tym zaczęłam czytać synowi do poduszki.

Autorka ma przyjemny styl pisarski, dzięki czemu fajnie się czyta najmłodszym. Z każdej baśni wypływa morał. Różni się od baśni moich czasów gdzie królował czerwony kapturek, piękna i bestia ( nie każdy jest świadomy, ale te bajki miały odzwierciedlenie w prawdziwych postaciach) Tutaj mamy o wiele krótszą i przyjemniejszą formę bajki. 

W dziesięciu  baśniach w przyjemny sposób są zawarte historię, każda z nich jest dla nas lekcją;

1. "Ukryty skarb" pokazuje jak dotrzymywanie obietnic jest ważne. gdy siostry napotykały na swojej drodze przeciwności mogły na siebie liczyć. Dzięki temu posiadały najcenniejszy skarb.

2."Chłopiec co gonił za rusałką" nawiązuje do pogoni za marzeniami nie dostrzegając tego co mamy koło siebie. Tak jak Stach próbował złapać rusałkę aby spełniła jego najskrytsze marzenie, tak my pędzimy. Zapominając, że to co potrzebujemy do szczęścia mamy obok siebie.

"(..) Stach często rozmyślał o tym, jak blisko czasem jest to, czego tak daleko i takim wysiłkiem szukamy."

3. "Czarodziejskie zwierciadło" W baśni umiera król, który nie pozostawia po sobie następcy tronu. Doradcy mają dylemat kto powinien go zastąpić. W ten przychodzi z pomocą staruszka i wspomina o magicznym zwierciadle, które znajduje się w komnacie króla. Niby tylko lustro a potrafiło pokazać prawdziwy charakter człowieka. Baśń nawiązuje do nas samych, że udajemy przed innymi tego kim na prawdę nie jesteśmy, że każdy ma zadrę. Ten kto pięknie wygląda nie znaczy, że równie takie ma odbicie. W baśni pokazane zostało, że nie wygląd jest najważniejszy a czyste serce.

" - Piękno nie na twarzy bywa wypisane, piękno prawdziwe w duszy jest schowane. Zwierciadło przedziwne duszę pokazuje, niechaj nam od dzisiaj nowy król panuje!"

4. "Człowiek, który chciał się nauczyć czarów" pokazuje nam jak zgubna jest pogoń do bycia najmądrzejszym. Dążąc do bycia najlepszym potrafimy stracić to co już osiągnęliśmy np. szacunek, przyjaciół. Doskonale odzwierciedla to cytat 

"(...) prawdziwie mądry człowiek powinien zawsze wiedzieć , kim jest i co może. I nie wyciągać ręki po to, co nie jest dla niego." 

5.  "Drogocenny rubin" Baśń opowiada, że to co dla nas jest drogocenne i się wydaje największe i najwspanialsze nie koniecznie takie musi być. 

"-Jakże często gonimy za czymś, co należy już do przeszłości, z oddali przybiera ogromne rozmiary i wydaje się tak wspaniałe! Mijamy przy tym nieuważnie o wiele większe skarby, które teraźniejszość rzuca nam pod nogi, a wszystko po to, aby się przekonać, że to, za czym goniliśmy, jest warte o wiele mniej niż nam się wydawało.."

6."Korona z gwiazd" pokazuje jak praca i wytrwałość w dążeniu do celu potrafi być wynagradzana. 

"Ale dążąc wytrwale nawet do niemożliwego celu i patrząc w niebo, po drodze dokonać możemy i zyskać o wiele więcej, niż nie dążąc do niczego" 

7. "Niepotrzebny klucz" tutaj mamy metaforę w formie klucza. Klucz tutaj robi za talizman, którego warto mieć przy sobie, bo może zdjąć klątwę i otworzyć najcenniejszy skarb.

8."Panna, co nie chciała pracować" W tej baśni dowiemy się, że bez pracy nie osiągniemy nic. Więcej wartościowi jesteśmy podejmując pracę niż licząc na wygody.

9. "Syn czarownika" Mamy tutaj do czynienia z miłością.

"- Ojcze - powiedział syn czarownika- czy nie zauważyłeś, że jest na świecie coś znacznie potężniejszego niż twoje czary? Miłość bowiem jest zdolna wszystko pokonać."

10. " Szczęście" baśń opowiada o poszukiwaniu prawdziwego szczęścia. 

" - Mówisz, że miłość czyni człowieka szczęśliwym?  (..)A młody królewicz, gdy już został królem, rządził sprawiedliwie i mądrze, znał bowiem tajemnicę prawdziwego szczęścia"

Baśnie są krótkie i przyjemnie się je czyta, nawet mój synek bardzo je polubił. Zawarty w nich morał zmusza małe umysły do przemyśleń na miarę swoich możliwości. Uczą co jest najważniejsze, że nie bogactwo w postaci kamieni czy monet, a miłość, wytrwałość, dostrzeganie tego co już mamy. 

Styl pisarski autorki jest bardzo przyjemny i przenosi nas w świat swoich baśni. Idealnie się nadają dla młodego słuchacza. Moje dziecko bardzo polubiło książkę. Ciekawi mnie czy inne również przypadną mu do gustu.