"Przystań w Sosnowej Polanie" Małgorzata Winkler- Pogoda

Informacje ogólne:

Tytuł: Przystań w Sosnowej Polanie

Autor: Małgorzata Winkler- Pogoda

Wydawnictwo: Replika

Ilość stron: 320

Rok wydania: 2022

Opis:

Barwna opowieść o rodzinie, której członkowie kochali się, ale nie za bardzo, lubili ale nie do końca, pomagali sobie nawzajem, ale mieli do siebie wiele pretensji.
Historia matki i trzech córek opowiedziana z czterech punktów widzenia. Wspomnienia i sceny z życia bohaterek przeplatają się, tworząc obraz niełatwych relacji w pewnej rodzinie mieszkającej na Jurze Krakowsko-Częstochowskiej. Akcja obejmuje lata 1918–2008.
Dziewięćdziesięcioletnia Zofia zapada w śpiączkę. W tym dziwnym śnie wracają ważne wydarzenia i przeżycia, o których nie chciała mówić ani pamiętać: epizody z młodości lat trzydziestych, z czasów wojny, powojennej wędrówki na Ziemie Odzyskane, a także z Wrocławia lat czterdziestych.
Choroba matki zmusza córki do refleksji nad własnym życiem i wzajemnymi relacjami. Każda z nich skrywa niespełnione marzenia, zawiedzione nadzieje, niewykorzystane możliwości. Każda doznawała dotkliwych zawodów; ich dom był domem, w którym mężczyźni tylko bywali lub szybko odchodzili.
Czy kobiety mają jeszcze szansę, by coś zmienić, rozprawić się z demonami, które przez tyle lat były nieodłącznymi towarzyszami ich życia?

Opinia/recencja:

Czytając książkę nie przepadam za takimi przejściami jakie były tutaj. Może dlatego, że przyzwyczajona jestem do rozdziałów. Książkę jednak mimo to się fajnie i płynnie czytało. Opowiadała o niespełnionych marzeniach, wielkim żalu do rodziców i trudnych czasach.  Ciągłe przeprowadzki i szukanie swojego miejsca na ziemi. Poznajemy historię Zofii , matki trójki córek Bogdy, Anieli i Cecylii. Poznajemy ich wzajemne pretensje i żale, które prowadzą do tego, że żadna ze sobą nie potrafi szczerze porozmawiać.

Podczas choroby Zofii dziewczyny się jednoczą i zaczynają rozmawiać, wspominać swoją przeszłość. Książka budzi wiele refleksji. Pokazuje jak życie może nagle się skończyć. Patrząc przez pryzmat swojej straty rodziców do chodzę do podobnego wniosku co córki Zofii. Człowiek za młodu mało się interesował życiem najbliższych w tym własnych rodziców.

Książkę polecam przeczytać aby poznać ich historię oraz aby zastanowić się nad własnąJ

Książkę przeczytałam dzięki

 Book Tour czytam dla przyjemności.