Jak pamiętacie z pierwszego tomu Gosława okazuje się widzącą i powoli zaczyna wierzyć w istnienie bogów. Zostaje porwana przez Wąpierza i zatruta jego jadem przez co Mieszko nie ma łatwego zadania do jej pilnowania.
Niestety to nie koniec jej przygód. Jak wiadomo każdy ma wobec niej niecne plany a największym z nich jest zdobycie kwiatu paproci. Jednak nie każdy ma czyste intencje. Weles jak i Światożyc chcą go dla siebie aby zwiększyć swoją boską potęgę. Mokosz chce aby podarowała go Mieszkowi aby mogła go zabić. Mieszko chce kwiat bo ma dość życia. Jedynie w tym wszystkim Świarożyc wydaje się najlepszym sprzymierzeńcem. Jako jedynie nie chce kwiatu, oferuje ochronę przed innymi bogami ale nie za darmo.
Nikt nie działa w stosunku do niej bez interesownie. Jednak nikt się nie spodziewał, że przyszła lekarka twardo stąpająca po ziemi, która do tej pory nie wierzyła w ich istnienie, potrafi ich wyrolować. Welesowi jak i Światożycowi obiecała kwiat w zamian za nietykalność do momentu zerwania go. Zgodziła się również na pomoc Swarożyca bo jako jedyny nie wymuszał decyzji komu ma wręczyć kwiat ale jako jedyny oferował opiekę.
Sama Gosia postanowiła oddać kwiat Mieszkowi z miłości do niego. Niestety do nocy kupały jest jeszcze trochę czasu i jak bogowie dotrzymują słowa i nie atakują jej, tak nie może się cieszyć zupełnym spokojem. Strzyga na nią poluje. Podczas jednego z takich spotkań dowiaduje się kim jest.
Czy uda jej się zerwać kwiat, co się w noc kupały wydarzy oraz zaraz po niej przeczytacie w książce. Żeby było ciekawie książkę się przyjemnie czyta, są momenty grozy i humoru. Akcja jest zwarta i zachęca do dalszego czytania.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz